Ik geniet!

Wat vind ik het heerlijk om hier te zijn. Ja, nu ben ik gelukkig. En wat een verschil tussen de eerste weken en nu. Op school is het totaal anders. De jonge mensen zijn nu in de meerderheid, en het is één grote gezellige familie. Anne is de moederkloek. Anne is een franse vrouw van 42, die haar tweede jeugd aan het beleven is. Ze woont bij mij in het appartement en spreekt het beste Spaans van allemaal. Ze is enthousiast, vrolijk, geinteresseerd, zorgzaam, en gaat elke avond uit. De twee kleine broertjes zijn Frank en Lorenzo. Ze zijn een duo, zitten samen in een groep en wonen in hetzelfde appartement in Calle San Jeronimo. Ze zijn schattig, omdat ze in het eerste niveau zitten, en hun spaans daarom nog niet echt lekker loopt. Maar ze spreken absoluut beter dan ik in mijn tweede week. We hebben nu ook twee australische meisjes, Rachelle en Sarah, waarmee ik af en toe even een pause neem van het Spaans en lekker klets in het Engels. En niet te vergeten: Janni. Een duiste jongen van 25 die al twee jaar aan het reizen is en elke dag dezelfde kleding draagt. Namelijk de officiele klederdracht van een groep zuid-duitse, rondreizende meubelmakers. Ik kan het erg goed met hem vinden en gisteren hebben we een uitgebreide discussie gehad over de liefde. Hij is namelijk van mening dat je je liefde niet op één persoon hoeft te richten, maar dat je ook gerust twee vriendinnen tegelijkertijd en ondertussen ook nog hier en daar een korte romance tussendoor kunt hebben. Ik was het niet met hem eens. En dat deden we allemaal in het Spaans. Ja, dat Spaans begint er nu wel in te komen. Vooral de tongval zit er al helemaal in gebakken. Ik kan geen nederlands meer praten. Dat lukt niet meer. Mijn tong wil dat niet meer, en ik begin woorden te vergeten en rare zinnen te maken. Ik moet oppassen.

Deze week hebben ze op school een nieuwe indeling in de groepen gemaakt. Mijn groep is opgesplitst. Bettina en Zante zijn een niveau omlaag gegaan en ik zit opeens in een groep bij mensen die er drie weken langer zijn dan ik. Blijkbaar vinden ze dat ik het goed doe. Het is ook wel zo dat ik dingen snel oppak, maar toch heb ik het idee dat ik maar heel langzaam vooruit ga. Vooral aan mijn woordenschat zou ik harder moeten weken. En op het gebied van grammatica wordt het steeds ingewikkelder. Ze hebben hier verdorie vier verschillende verleden tijden en allerlei vervoegingen en wijzen die in het Nederlands helemaal niet bestaan.

Vandaag voelde ik me niet helemaal lekker. Ik had me verslapen, ging naar school met barstende koppijn en ben na twee uur weer naar huis en terug naar bed gegaan. Ik heb geslapen tot vijf uur 's middags en voelde me daarna een stuk beter. Ik had dat echt even nodig. Ik heb het er de laaste dagen misschien iets te veel van genomen. Vorige week donderdag zijn we met een hele groep tapas gaan eten en daarna zijn Anne en ik met de drie chicos, Frank, Lorenzo en Birk gaan dansen in een hippe club. Dat werd een beetje laat en dat betekende dus weinig slaap. Vrijdagavond zijn we met negen man uit eten geweest en hebben daarna, weer tot laat, in alle leuke barretjes een drankje genomen. De volgende dag kon ik niet uitslapen omdat ik om 10 uur de bus naar Nerja nam. Verbazend genoeg voelde ik me kiplekker na twee nachten met weinig slaap en zaterdag hebben we tot laat in de avond op het strand gezeten. Dat was heel bijzonder. We hadden veel lol en ook serieuze gesprekken en ik heb een paar liedjes gezongen waarvan mijn F en L erg onder de indruk waren. Ook op zondag kon ik niet echt uitslapen, omdat we redelijk optijd de hotelkamer weer uit moesten. Wel hadden we nog even tijd om tekenfilmpjes te kijken. Loony Tunes in het Spaans, erg grappig. Toen ik zondagavond weer terug was in Granada ben ik met Anne gaan eten in het Arabische Theehuis. Ze heeft me verteld over haar geheime liefdesavonturen en de jaren uit haar leven waarin ze het allergelukkigst was. En weer is het me niet gelukt om optijd te gaan slapen. Gisteren ben ik rond een uur of 5 naar Calle San Jeronimo gegaan en daar heb ik met Janni de presente de subjuntivo geoefend. We hebben boodschappen gedaan, gekookt en gegeten met zijn vieren. Daarna begonnen onze discussies over de liefde. Er kwamen nog meer huisgenootjes thuis en na twaalven was het genoeg geweest met het Spaans en gingen we over op Engels. Tot twee uur hebben we zitten kletsen en toen heb ik een fiets geleend van één van de huisgenoten en ben naar huis gefietst. Ja! Ik heb gefietst in Granada! Dat was gaaf! Maar weer was het laat. En vandaag brak het me op. Dus vandaag heb ik op en in bed doorgebracht en ben alleen nog even naar buiten gegaan om boodschappen te doen. Nog even een belangrijke opmerking: Vanwege mijn piercing mag een een maand geen alcohol drinken, dus denk niet dat ik me tijdens al die late avonden bezat. Nee, geen druppel alcohol voor mij. Daar heb ik overigens geen moeite mee, dat weten jullie vast wel. Af en toe is het wel jammer, want het kan toch best wel gezellig zijn.

Ik ben benieuwd wat deze ervaring op den duur voor effect zal hebben op mij en mijn leven. Het is echt iets heel bijzonders om hier te wonen. Ik heb even de tijd nodig gehad om mijn draai te vinden, maar voel nu dat ik ben ingedaald (haha, kan ik dat zo zeggen, of is dat heel raar?).

Ondertussen heb ik ook nieuwe foto's op mijn hyves gezet. Hier de link: http://pombilly.hyves.nl/album/23231687/Inge_in_Granada/8PBt/
Als je op de eerste foto klikt wordt die vergroot. Je hebt dan rechts van de foto een kolom waarin je op de volgende foto kan klikken. Klik steeds op de rechtse foto, dan schuiven ze vanzelf op.

Zo, dat was weer een verhaaltje. Weltruste allemaal!