Terug naar Granada

Twee jaar geleden verbleef ik voor twee maanden in de Zuid-Spaanse stad Granada. Ik ontdekte daar een bijzondere plek: de heuvel van Sacromonte. Deze kale heuvel kijkt uit over de hele stad, en van een afstand zie je slechts een paar witte vlekken die, als je dichterbij komt, de wit gekalkte ingangen van grotten blijken te zijn.

Ik besloot de heuvel te beklimmen en wandelend over de steile zandpaadjes, zag ik dat deze grotten bewoond waren door kleurrijke jonge mensen die vriendelijk naar mij lachten toen ik voorbij kwam. Ik was toentertijd nogal verlegen en liep snel door. Maar eigenlijk was ik ontzettend geïnteresseerd in hoe deze mensen daar in die grotten woonden en wilde graag met hen praten en hen fotograferen. Wat me hiervan weerhield was niet alleen mijn verlegenheid, maar ook mijn gebrek aan zekerheid als fotograaf. Ik had een klein compactcameratje en was nog niet eens aan mijn studie fotografie begonnen. Vol spijt liep ik weer naar beneden. Een aantal weken later had ik wat moed bij elkaar gespaard en beklom opnieuw de heuvel. Dit keer zou ik toch in ieder geval met de bewoners een praatje maken. Helaas, er was die dag niemand te bekennen. Wel kon ik nu op mijn gemak wat foto’s maken van de grotten zelf (de buitenkant). Op dat moment was ik vast besloten een aantal jaar later, als ik beter zou kunnen fotograferen, een betere camera zou hebben en beter in mijn schoenen zou staan als persoon en als fotograaf, naar die plek terug te keren. Nu is dat moment aangebroken.

Ik ga terug naar deze plek, met als doel daadwerkelijk in één van de grotten te gaan wonen. Voor zover ik heb vernomen is dat mogelijk, mits je wordt toegelaten door de huidige bewoners. Ik wil zo dicht mogelijk bij deze mensen komen, en van binnen uit, als één van hen, een fotodocumentaire maken over hun manier van leven. Om dit te kunnen doen wil ik hier langere tijd verblijven, om een vertrouwensband met deze mensen op te bouwen, wat mijn fotografie ten goede zal komen. Ook wil ik zelf zo goed mogelijk ervaren hoe het is om dit vrije leven te lijden.

Mijn plan is om hier ongeveer een maand te blijven. Vervolgens wil ik graag met hetzelfde doel drie andere plekken bezoeken, allemaal gelegen rond het dorpje Orgiva. Orgiva maakt deel uit van de Alpujarras, een groep dorpjes aan de zuidkant van de Sierra Nevada. Rond dit dorp zijn al jaren drie hippiecommunes gevestigd. De grootste van de drie is Beneficio. In dit hoog gelegen eucalyptusbos wonen 200 à 250 mensen in Tipi’s, andere tenten en zelfgebouwde huisjes van riet en tapijt. Deze plek is open voor alle vredelievende mensen die op zoek zijn naar een rustig leven in de natuur. Er is een centrale Tipi die word gebruikt als openbare keuken. Hier word elke avond veganistisch gekookt voor iedereen die mee wil eten. Alcohol en drugs zijn op deze plek verboden. Eten wordt zelf verbouwd, en ’s avonds wordt er muziek gespeeld rond het kampvuur. Mijn idee is om mij hier te vestigen voor de rest van de tijd, en vanuit hier ook de andere communes te bezoeken in de buurt van Orgiva: El Morreon en Ciggie.

El Morreon ligt net ten zuiden van Orgiva, en mensen wonen hier voornamelijk in campers en omgebouwde trailers. Ciggie ligt nog zuidelijker, langs een grotendeels droogstaande rivier. In dit gebied wordt elk jaar, tijdens de eerste volle maan in de lente, het Dragon Festival gehouden. Dit festival is een ongeorganiseerd (illegaal) samenkomen van Sound Systems, en mensen die vier dagen lang willen feesten, maar ook mensen die vanuit kun campers en bussen eten en sieraden verkopen. Ook dit festival heb ik twee jaar geleden bezocht. Ik was er echter slechts een middag, toen het festival al bijna was afgelopen. Toch was ik erg onder de indruk en wil het dit jaar zeker helemaal meemaken en vastleggen.

In drie maanden wil ik zo goed mogelijk ‘infiltreren’ in het leven van de hippies op deze verschillende plekken. Omdat deze mensen er waarschijnlijk niet op zitten te wachten gefotografeerd te worden, zal ik zorgvuldig te werk moeten gaan. Ik zal goed aan moeten voelen wanneer ik mijn camera tevoorschijn kan halen. Als ik eenmaal vertouwen heb gewonnen zou ik naast overzichtsfoto’s van de plekken, ook portretten willen maken van de bewoners afzonderlijk in hun ‘woning’.